Doelstellingen van de serie Karakter en Beverburchten
Meer weten over de doelstellingen van deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]
‘Stilte staat tegenover zelfzucht en gebed tegenover grootspraak.’ Dat is een heel korte samenvatting van wijze woorden die ik las bij Abraham Heschel, een joodse filosoof, en die alles te maken hebben met karaktervorming, het onderwerp van deze blogserie.
Karaktervorming gebeurt daar waar jij je laat veranderen aan het leven. Deze verandering ontstaat waar jij je verhoudt tot ‘het anders’ in jezelf, in de ander en het andere. Tot dat wat we snappen, kunnen we ons gemakkelijk verhouden. In het leven komen we echter voortdurend zaken tegen in onszelf, in de ander en in het andere die we helemaal niet goed snappen. De neiging die dan automatisch ontstaat, is om in afweer te stappen, een oordeel te vellen of onze ogen te sluiten. En juist wanneer we dat niet doen en ons verhouden tot ‘het anders’ waarmee we geconfronteerd worden, ontstaat karaktervorming.
De stilte schept ruimte voor de confrontatie met het andere. In de stilte stopt de gerichtheid op alleen onszelf. In de stilte komt de grootspraak tot zwijgen. In de stilte vallen het (ant)woord en het weten weg. Dan kunnen we op andere gedachten komen. De stilte schept ruimte voor karaktervorming.
Ik zoek zelf een aantal keren per jaar een week(end) de stilte om zo de grote woorden om en in mijzelf weer even kwijt te raken. Te komen bij niet-weten. Ook mijn eigen angst en onzekerheid onder ogen te zien, die meestal oorzaken zijn van grootspraak. En zo nieuwe gedachten op te kunnen laten komen. Deze manier van leven helpt mij om te oefenen, zodat ik mijn karakter in kleine stappen kan vormen. Een levensproces.
Een andere vorm om tot stilte én karaktervorming te komen, is bewust reflecteren. Bijvoorbeeld in de vorm van een dag- of logboek. Hoe reageerde ik in deze (werk)situatie? Zou dit anders kunnen? Hoe wil ik mij ontwikkelen? Wat staat mij daarbij in de weg? Wat is mijn kracht?
Nog een manier om je karakter te vormen, is door middel van een intervisiegroep. Een intervisiegroep kan je helpen om je eigen dilemma’s, ontwikkelpunten en vragen met anderen onder woorden te brengen en anderen de gelegenheid te geven je een spiegel voor te houden.
Een persoonlijk voorbeeld. Ik heb een eigen bedrijf. Dat betekent dat ik behalve concrete prestatiedoelen (bijvoorbeeld: ik wil dan en dan een workshop hebben ontwikkeld) ook oefen- en ontwikkeldoelen stel. Ik ben iemand met veel visie. Omdat ik behoorlijk introvert ben en eigenlijk ook best verlegen, breng ik die visie niet zo makkelijk voor de bühne. Mijn oefen- en ontwikkeldoel is dat ik mijn visie zo verwoord dat ik anderen ermee help om zich te ontwikkelen en zo mijzelf zichtbaar maak met mijn visie. Dit gaat over karaktervorming. Dan gaat het over mijn eigen dilemma’s onder ogen zien en daarmee dealen. Stilte, intervisie, supervisie en goede collegiale contacten helpen mij om met mijn dilemma’s te dealen.
Ik zie het leven als een speelveld waarop allerlei toestellen staan die ik mag ontdekken, verkennen, ermee oefenen en zo mijzelf ontwikkelen. Dat helpt me om niet teleurgesteld te raken over al die dingen waar ik niet tevreden over ben, die niet gelukt zijn en die ik niet gehaald heb. Ik mag oefenen. Ik mag spelen.
Karaktervorming kan alleen plaatsvinden wanneer we tot stilte en tot stilstand komen, sprakeloos en ant-woord-loos durven worden en zo andere gedachten toelaten. In de komende blogs beschrijf ik twintig eigenschappen of elementen die bijdragen aan karaktervorming. Deze eigenschappen of elementen keren terug in de parabels over de familie Bever die ook deel uitmaken van deze blogserie.
Ik hoop dat de blogs en parabels je helpen om tot stilstand te komen en zo in kleine stappen je eigen karakter te vormen![/toggle]
18b. Nestgeur
‘Vlieg op!’ krijst Berlinde Bever. ‘Blijf met je lange snavel van mijn voorraad af!’
Ooievaar klapwiekt weg en kijkt nog eens om. Een beetje verbijsterd, alsof hij het niet goed snapt.
Woedend gaat Berlinde Bever naar Vader Bever, vaak de uitlaatklep voor iedere Bever.
‘Wat kijk je kwaad?’ vraagt Vader Bever. ‘Wat is er aan de hand?’
‘Ik had juist een voorraad takken bij elkaar gezocht om de burcht uit te breiden nu er weer een volgend nest aankomt. En ineens verschijnt Ooievaar en steekt zijn lange stomme oranje snavel in mijn takken en wil ze meenemen. Wat moet hij met mijn takken? Die zijn van mij. En daarbij, hij heeft toch geen takken nodig? Hij doet er toch niets mee?!’
De stoom komt bijna uit haar kleine Beveroren.
Vader Bever denkt eens diep na. Hij kent Ooievaar wel zo’n beetje. Over het algemeen een vredelievend dier. Hij kan zich eigenlijk niet zo goed voorstellen dat Ooievaar te kwader trouw de takken van zijn dochter zou willen stelen. Waarschijnlijk berust het hele geval op een misverstand.
‘Die stomme Ooievaars. Laat ze vertrekken. De vennen zijn van ons!’ vervolgt Berlinde Bever.
Vader Bever zucht. Dat klinkt nog niet echt alsof ze toe is aan een verzoeningspoging. Hoe kan hij een list verzinnen, zodat de vrede terugkomt in de vennen?
Vader laat het rusten. Berlinde is te kwaad. Nu iets doen heeft geen zin.
Niet veel later heeft Berlinde Bever in het nest in haar burcht een worp van zes jonge Bevers. Trots ontvangt ze de andere dieren van de vennen die allemaal bij haar best willen kijken.
Plotseling hoort ze zacht klapwieken. Het is een jonge Ooievaar op een van zijn eerste vluchten. Hij ziet er vertederend jong uit.
‘Dag mevrouw Bever, mag ik even binnenkomen?’
Een Ooievaar verzucht Berlinde in zichzelf. Nou ja, vooruit, denkt ze, hij ziet er toch wel jong en schattig uit.
‘Kom verder,’ zegt ze wel wat nors.
‘Zijn dat uw kinderen?’
Bijna verliefd knikt Berlinde Bever.
‘Wat bijzonder. Mijn nest, waar ik een paar weken geleden geboren ben, is heel hoog in een boom. En uw nest is hier helemaal op de grond.’
‘Jouw nest hoog in een boom? Hoe kan dat nou? Hoe kom je daar dan? En hoe komen je ouders daar dan?’
‘Met onze grote vleugels vliegen we hoog in de lucht. Daar hebben mijn ouders eerst hun nest gebouwd en toen zijn mijn broer en ik daar geboren.’
Berlinde Bever kijkt nadenkend. Een nest? Hoog in een boom? Had Ooievaar óók takken nodig om een nest te bouwen? Dat had ze zich nooit gerealiseerd. Had Ooievaar mogelijk helemaal geen kwade bedoelingen? Het lijkt of ze ineens meer begrijpt.
‘Weet je, als mijn jongen wat groter zijn, kom ik graag een keer bij jullie kijken. En dan zou ik ook heel graag je ouders ontmoeten… Ik kan alleen niet in de boom klimmen.’
Een eindje verderop glimlacht Vader Bever.
(Dit verhaal is een verwerking van Blog 18a. Vredestichters.)
Groeivraag
Hoe raakt dit verhaal jou? Lees eventueel nog een keer Blog 18a. Neem de tijd om hierover na te denken en schrijf enkele gedachten op.
Bronnen voor de serie Karakter en Beverburchten
Meer weten over de bronnen voor deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]
Bronnen voor deze serie
Covey, S.R. (2007), De zeven eigenschappen van effectief leiderschap, Amsterdam/Antwerpen: Business Contact.
Dam, A. van (2009), De kunst van het falen. Hoe je door effectief leren succesvol kunt presteren, Amsterdam: Ambo.
Derks, W. (2003), Een leefregel voor beginners, Tielt: Lannoo.
Grün, A. (2010), Benedictijnse regels voor een gelukkig leven, Baarn: Forte Uitgevers BV.
Halík, T. (2016), Geduld met God. Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven, Zoetermeer: Uitgeverij Boekencentrum.
Ouaknin, M. (2001), De tien geboden, Amsterdam: Uitgeverij Boom.
Rossum, C. van (2014), Kwetsbaarheid is kracht. Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies, Rotterdam: Loopbaanparadox, in eigen beheer.
Rossum, C. van, ‘Angst is niet iets om bang voor te zijn’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 4, pp. 55-58.
Rossum, C. van, ‘Verbinding creëren door te luisteren’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 3, pp. 80-83.
Rossum, C. van, ‘Gezond en duurzaam werken – een leerproces voor werkgever en werknemer!’, in: CoachLink Magazine 2016, nr. 5, pp. 56-59.
Rossum, C. van, ‘Leidinggeven aan gezond en duurzaam werken’ in: CoachLink Magazine 2016, nr. 6, pp. 70-73.
Sinek, S. (2016), Begin bij het waarom. De gouden cirkel van ondernemen, Amsterdam: Uitgeverij Business Contact.
Whitworth, L., H. Kimsey-House & Ph. Sandahl (2007), Co-Actief Coachen. Nieuwe vaardigheden voor professioneel en persoonlijk coachen, Zaltbommel: Thema.[/toggle]
Over het blog
De missie van Loopbaanparadox is: “Kwetsbaarheid is kracht! Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies”. Het blog draagt in dit kader kennis, inspiratie en deskundigheid over en verschijnt wekelijks.
De foto’s zijn van fotograaf Marcel Sjoers (www.marcelsjoers.nl). Ze zijn te bestellen via marcel@marcelsjoers.nl. Het blog is geschreven door Cora van Rossum (www.loopbaanparadox.nl) en staat onder redactie van Marleen Schoonderwoerd (http://www.linkedin.com/in/marleenschoonderwoerd).
Wanneer door dit blog persoonlijke dilemma’s boven komen, is het altijd mogelijk om hierover te mailen (cora@loopbaanparadox.nl). Gratis!
Cora van Rossum – www.loopbaanparadox.nl –28-8-2018