Doelstellingen van de serie Karakter en Beverburchten

Meer weten over de doelstellingen van deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]

‘Stilte staat tegenover zelfzucht en gebed tegenover grootspraak.’ Dat is een heel korte samenvatting van wijze woorden die ik las bij Abraham Heschel, een joodse filosoof, en die alles te maken hebben met karaktervorming, het onderwerp van deze blogserie.

Karaktervorming gebeurt daar waar jij je laat veranderen aan het leven. Deze verandering ontstaat waar jij je verhoudt tot ‘het anders’ in jezelf, in de ander en het andere. Tot dat wat we snappen, kunnen we ons gemakkelijk verhouden. In het leven komen we echter voortdurend zaken tegen in onszelf, in de ander en in het andere die we helemaal niet goed snappen. De neiging die dan automatisch ontstaat, is om in afweer te stappen, een oordeel te vellen of onze ogen te sluiten. En juist wanneer we dat niet doen en ons verhouden tot ‘het anders’ waarmee we geconfronteerd worden, ontstaat karaktervorming.

De stilte schept ruimte voor de confrontatie met het andere. In de stilte stopt de gerichtheid op alleen onszelf. In de stilte komt de grootspraak tot zwijgen. In de stilte vallen het (ant)woord en het weten weg. Dan kunnen we op andere gedachten komen. De stilte schept ruimte voor karaktervorming.

Ik zoek zelf een aantal keren per jaar een week(end) de stilte om zo de grote woorden om en in mijzelf weer even kwijt te raken. Te komen bij niet-weten. Ook mijn eigen angst en onzekerheid onder ogen te zien, die meestal oorzaken zijn van grootspraak. En zo nieuwe gedachten op te kunnen laten komen. Deze manier van leven helpt mij om te oefenen, zodat ik mijn karakter in kleine stappen kan vormen. Een levensproces.

Een andere vorm om tot stilte én karaktervorming te komen, is bewust reflecteren. Bijvoorbeeld in de vorm van een dag- of logboek. Hoe reageerde ik in deze (werk)situatie? Zou dit anders kunnen? Hoe wil ik mij ontwikkelen? Wat staat mij daarbij in de weg? Wat is mijn kracht?

Nog een manier om je karakter te vormen, is door middel van een intervisiegroep. Een intervisiegroep kan je helpen om je eigen dilemma’s, ontwikkelpunten en vragen met anderen onder woorden te brengen en anderen de gelegenheid te geven je een spiegel voor te houden.

Een persoonlijk voorbeeld. Ik heb een eigen bedrijf. Dat betekent dat ik behalve concrete prestatiedoelen (bijvoorbeeld: ik wil dan en dan een workshop hebben ontwikkeld) ook oefen- en ontwikkeldoelen stel. Ik ben iemand met veel visie. Omdat ik behoorlijk introvert ben en eigenlijk ook best verlegen, breng ik die visie niet zo makkelijk voor de bühne. Mijn oefen- en ontwikkeldoel is dat ik mijn visie zo verwoord dat ik anderen ermee help om zich te ontwikkelen en zo mijzelf zichtbaar maak met mijn visie. Dit gaat over karaktervorming. Dan gaat het over mijn eigen dilemma’s onder ogen zien en daarmee dealen. Stilte, intervisie, supervisie en goede collegiale contacten helpen mij om met mijn dilemma’s te dealen.

Ik zie het leven als een speelveld waarop allerlei toestellen staan die ik mag ontdekken, verkennen, ermee oefenen en zo mijzelf ontwikkelen. Dat helpt me om niet teleurgesteld te raken over al die dingen waar ik niet tevreden over ben, die niet gelukt zijn en die ik niet gehaald heb. Ik mag oefenen. Ik mag spelen.

Karaktervorming kan alleen plaatsvinden wanneer we tot stilte en tot stilstand komen, sprakeloos en ant-woord-loos durven worden en zo andere gedachten toelaten. In de komende blogs beschrijf ik twintig eigenschappen of elementen die bijdragen aan karaktervorming. Deze eigenschappen of elementen keren terug in de parabels over de familie Bever die ook deel uitmaken van deze blogserie.

Ik hoop dat de blogs en parabels je helpen om tot stilstand te komen en zo in kleine stappen je eigen karakter te vormen![/toggle]

5b. Bruggen en aquaducten

Bernt is de bever die altijd met rustige kleine beverpassen, al knagend, de toekomst overdenkt. Zijn broer Bas bleek ziek te worden van zijn werk. Hij deed niet de dingen waar hij goed in was en blij van werd. Bernt heeft voor zichzelf nooit zo over al die vragen nagedacht. Toen hij oud genoeg was, koos hij zijn eigen territorium, aangrenzend aan het territorium van Vader en Moeder Bever. Hij bouwde een burcht, zocht een vrouw en ging aan de slag. Bruggen en aquaducten. Daar was vraag naar.

Nu bespeurt hij een zekere jaloezie op zijn broer Bas. Die gaat gewoon doen wat hij leuk vindt en waar hij goed in is. En hij? Wat vindt hij eigenlijk leuk? Waar is hij eigenlijk goed in? Waar wil hij eigenlijk uitkomen? Waarom is hij hier eigenlijk op deze beveraarde?

Hij zwemt en knaagt wat rond. Schut zijn natte vacht. Slalomt wat mijn zijn staart al roer. Hij besluit om maar eens een paar dagen een paar vennen verderop de rust op te zoeken. Daar wordt hij niet afgeleid door familie- en zakelijke aangelegenheden. Daar kan hij rustig de tijd nemen om zijn beververlangens te onderzoeken.

Zodra hij op zijn bestemming aangekomen is, begint hij een burcht te bouwen. Precies als hij is, neemt hij hiervoor vier dagen de tijd. Dan is hij klaar. Maar dan? Hij voelt zich onrustig. Wat doet hij hier eigenlijk? Waar moet hij nu zijn tijd mee vullen? Wat heeft dit voor zin? Waarom gaat hij eigenlijk niet terug naar zijn eigen territorium?

Bernt besluit te blijven. Hij wil de onrust en stilte verdragen, om zo beter zijn beverintuïtie te kunnen horen.

Hij knaagt wat, bouwt wat en zwemt wat rond. Langzaam krijgt hij ook meer oog voor zijn omgeving. Hij bewondert het werk van collega-bevers die hij niet kent. Bruggen en aquaducten genoeg. En zo anders dan hij ze bouwt. Bernt heeft altijd goed nagedacht over de constructie, belastbaarheid en functionaliteit. Hier ziet hij heel andere zaken. Er is duidelijk veel aandacht gegeven aan het ontwerp, het design en de afwerking. Bernt is onder de indruk van wat hij ziet. En wat hem meer verrast: hij vindt het echt mooi! Hij, de pragmaticus, die nooit zoveel gaf om ‘mooi’. Hij geniet van wat hij hier ziet.

In de stilte realiseert Bernt zich dat Bas met zijn talent mogelijk een heel goede bijdrage zou kunnen leveren aan het ontwerp, design en de afwerking van zijn bruggen en aquaducten. En dat dat voor zijn werk ook van meerwaarde zou kunnen zijn. Dat ze zo als broers met ieder hun eigen talent heel goed zouden kunnen samenwerken. Met frisse ideeën voor de toekomst zwemt hij niet veel later naar zijn eigen territorium.

(Dit verhaal is een verwerking van Blog 5a. Herinner je je toekomst ]

Groeivraag

Wat raakt jou het meest in dit verhaal? Neem de tijd om hierbij stil te staan of gedachten op te schrijven.

Bronnen voor deze serie

Meer weten over de bronnen voor deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]

Bronnen voor deze serie

Covey, S.R. (2007), De zeven eigenschappen van effectief leiderschap, Amsterdam/Antwerpen: Business Contact.

Dam, A. van (2009), De kunst van het falen. Hoe je door effectief leren succesvol kunt presteren, Amsterdam: Ambo.

Derks, W. (2003), Een leefregel voor beginners, Tielt: Lannoo.

Grün, A. (2010), Benedictijnse regels voor een gelukkig leven, Baarn: Forte Uitgevers BV.

Halík, T. (2016), Geduld met God. Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven, Zoetermeer: Uitgeverij Boekencentrum.

Ouaknin, M. (2001), De tien geboden, Amsterdam: Uitgeverij Boom.

Rossum, C. van (2014), Kwetsbaarheid is kracht. Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies, Rotterdam: Loopbaanparadox, in eigen beheer.

Rossum, C. van, ‘Angst is niet iets om bang voor te zijn’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 4, pp. 55-58.

Rossum, C. van, ‘Verbinding creëren door te luisteren’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 3, pp. 80-83.

Rossum, C. van, ‘Gezond en duurzaam werken – een leerproces voor werkgever en werknemer!’, in: CoachLink Magazine 2016, nr. 5, pp. 56-59.

Rossum, C. van, ‘Leidinggeven aan gezond en duurzaam werken’ in: CoachLink Magazine 2016, nr. 6, pp. 70-73.

Sinek, S. (2016), Begin bij het waarom. De gouden cirkel van ondernemen, Amsterdam: Uitgeverij Business Contact.

Whitworth, L., H. Kimsey-House & Ph. Sandahl (2007), Co-Actief Coachen. Nieuwe vaardigheden voor professioneel en persoonlijk coachen, Zaltbommel: Thema.[/toggle]

Over het blog

De missie van Loopbaanparadox is: “Kwetsbaarheid is kracht! Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies”. Het blog draagt in dit kader kennis, inspiratie en deskundigheid over en verschijnt wekelijks.

De foto’s zijn van fotograaf Marcel Sjoers (www.marcelsjoers.nl). Ze zijn te bestellen via marcel@marcelsjoers.nl. Het blog is geschreven door Cora van Rossum (www.loopbaanparadox.nl) en staat onder redactie van Marleen Schoonderwoerd (http://www.linkedin.com/in/marleenschoonderwoerd).

Wanneer door dit blog persoonlijke dilemma’s boven komen, is het altijd mogelijk om hierover te mailen (cora@loopbaanparadox.nl). Gratis!

Cora van Rossum – www.loopbaanparadox.nl –29-1-2018