Doelstellingen van de serie Karakter en Beverburchten

Meer weten over de doelstellingen van deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]

‘Stilte staat tegenover zelfzucht en gebed tegenover grootspraak.’ Dat is een heel korte samenvatting van wijze woorden die ik las bij Abraham Heschel, een joodse filosoof, en die alles te maken hebben met karaktervorming, het onderwerp van deze blogserie.

Karaktervorming gebeurt daar waar jij je laat veranderen aan het leven. Deze verandering ontstaat waar jij je verhoudt tot ‘het anders’ in jezelf, in de ander en het andere. Tot dat wat we snappen, kunnen we ons gemakkelijk verhouden. In het leven komen we echter voortdurend zaken tegen in onszelf, in de ander en in het andere die we helemaal niet goed snappen. De neiging die dan automatisch ontstaat, is om in afweer te stappen, een oordeel te vellen of onze ogen te sluiten. En juist wanneer we dat niet doen en ons verhouden tot ‘het anders’ waarmee we geconfronteerd worden, ontstaat karaktervorming.

De stilte schept ruimte voor de confrontatie met het andere. In de stilte stopt de gerichtheid op alleen onszelf. In de stilte komt de grootspraak tot zwijgen. In de stilte vallen het (ant)woord en het weten weg. Dan kunnen we op andere gedachten komen. De stilte schept ruimte voor karaktervorming.

Ik zoek zelf een aantal keren per jaar een week(end) de stilte om zo de grote woorden om en in mijzelf weer even kwijt te raken. Te komen bij niet-weten. Ook mijn eigen angst en onzekerheid onder ogen te zien, die meestal oorzaken zijn van grootspraak. En zo nieuwe gedachten op te kunnen laten komen. Deze manier van leven helpt mij om te oefenen, zodat ik mijn karakter in kleine stappen kan vormen. Een levensproces.

Een andere vorm om tot stilte én karaktervorming te komen, is bewust reflecteren. Bijvoorbeeld in de vorm van een dag- of logboek. Hoe reageerde ik in deze (werk)situatie? Zou dit anders kunnen? Hoe wil ik mij ontwikkelen? Wat staat mij daarbij in de weg? Wat is mijn kracht?

Nog een manier om je karakter te vormen, is door middel van een intervisiegroep. Een intervisiegroep kan je helpen om je eigen dilemma’s, ontwikkelpunten en vragen met anderen onder woorden te brengen en anderen de gelegenheid te geven je een spiegel voor te houden.

Een persoonlijk voorbeeld. Ik heb een eigen bedrijf. Dat betekent dat ik behalve concrete prestatiedoelen (bijvoorbeeld: ik wil dan en dan een workshop hebben ontwikkeld) ook oefen- en ontwikkeldoelen stel. Ik ben iemand met veel visie. Omdat ik behoorlijk introvert ben en eigenlijk ook best verlegen, breng ik die visie niet zo makkelijk voor de bühne. Mijn oefen- en ontwikkeldoel is dat ik mijn visie zo verwoord dat ik anderen ermee help om zich te ontwikkelen en zo mijzelf zichtbaar maak met mijn visie. Dit gaat over karaktervorming. Dan gaat het over mijn eigen dilemma’s onder ogen zien en daarmee dealen. Stilte, intervisie, supervisie en goede collegiale contacten helpen mij om met mijn dilemma’s te dealen.

Ik zie het leven als een speelveld waarop allerlei toestellen staan die ik mag ontdekken, verkennen, ermee oefenen en zo mijzelf ontwikkelen. Dat helpt me om niet teleurgesteld te raken over al die dingen waar ik niet tevreden over ben, die niet gelukt zijn en die ik niet gehaald heb. Ik mag oefenen. Ik mag spelen.

Karaktervorming kan alleen plaatsvinden wanneer we tot stilte en tot stilstand komen, sprakeloos en ant-woord-loos durven worden en zo andere gedachten toelaten. In de komende blogs beschrijf ik twintig eigenschappen of elementen die bijdragen aan karaktervorming. Deze eigenschappen of elementen keren terug in de parabels over de familie Bever die ook deel uitmaken van deze blogserie.

Ik hoop dat de blogs en parabels je helpen om tot stilstand te komen en zo in kleine stappen je eigen karakter te vormen![/toggle]

9b. Barbara Bever

Familiebedrijf Bever voor Civiele Techniek wordt geleid door Vader en Moeder Bever. Een heel aantal kinderen woont inmiddels in een eigen territorium en heeft zich via een specialistisch bedrijf aangesloten bij de maatschap. Alleen Barbara Bever woont nog thuis. Ze is een echte doener. Ze speelt op hoog niveau in het beverwaterpoloteam. Ze weet alleen niet wat ze moet met haar toekomst. Ze wordt er somber van.

Moeder Bever regelt dat Barbara bomen kan knagen en planken kan zagen. Dan maakt ze zich in ieder geval nuttig. Maar nadat broer Bas het familiebedrijf verlaat en als meubelmaker-kunstenaar is begonnen, weet Moeder Bever ineens niet meer zeker of Barbara dan wel de goede dingen doet. Zou ook zij niet meer haar talenten moeten opzoeken? Zou ook zij niet meer en op een andere manier tot bloei moeten komen?

Barbara, altijd al wat afhankelijk van haar moeder, raakt in de war. Ze heeft het eigenlijk wel goed. Haar werk maakt dat ze haar handen vrij heeft voor het waterpolo. En het werk vindt ze wel best. Maar ja, haar moeder zegt dat ze haar talenten moet ontwikkelen. Dus dat zal dan wel goed zijn.

Weer zakt Barbara weg in somberheid. Zie je wel, ze deugt nergens voor!

Moeder Bever regelt een gesprek met Uil.

Verlegen komt ze bij Uil. ‘Mijn moeder zegt dat ik met u moet praten…’

‘En waar wil je over praten dan?’

‘Het werk dat ik doe is niet goed voor me. Ik zie al mijn broers en zussen. Ze hebben allemaal succes. En ik, ik knaag en zaag maar wat. Meer doe ik niet. Het kan zo niet verder. Maar wat moet ik dan?’

‘En als je knaagt en zaagt, wat hoor je dan in je hoofd?’ vraagt Uil.

‘Muziek!’ zegt Barbara Bever met kracht.

‘Muziek?’ vraagt Uil.

‘Ja, muziek. Ik heb altijd muziek in mijn hoofd.’

‘Ik ben verrast,’ zegt Uil. ‘Ik dacht dat je misschien allemaal gedachten in je hoofd had over andere dingen die je kon doen. Of over de twijfels die je hebt. Of over dat je je somber voelt.’

‘Nou, nee,’ reageert Barbara. ‘Ik heb gewoon muziek in mijn hoofd.’

‘En wat zegt muziek voor je?’ vraagt Uil.

‘Ik houd van muziek, het maakt me vrolijk. Als ik lekker knaag en zaag, dan geniet ik van de muziek in mijn hoofd. Dan word ik blij.’

‘Dus eigenlijk ben je niet somber, maar blij?’

‘Ja, misschien wel…’ zegt Barbara nadenkend.

‘Hoe komt het dan dat je je toch ook somber voelt?’

‘Anderen vinden dat ik andere dingen moet doen. Dat is het denk ik…’

‘En wil jij dat dan ook?’

‘Ik vind het wel goed zo. Het werk zorgt dat ik andere dingen kan doen: waterpolo, muziek luisteren en andere dingen. En knagen en zagen vind ik wel prima!’

‘Nou, dan zijn we volgens mij uitgepraat,’ besluit Uil met een knipoog.

([Dit verhaal is een verwerking van Blog 9a. Eigenaarschap.)

Groeivraag

Wat herken je in dit blog van het thema eigenaarschap (zie Blog 9a)? Waar raakt dat aan je eigen leven? Neem de tijd om je gedachten op te schrijven.

Bronnen voor de serie Karakter en Beverburchten

Meer weten over de bronnen voor deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]

Bronnen voor deze serie

Covey, S.R. (2007), De zeven eigenschappen van effectief leiderschap, Amsterdam/Antwerpen: Business Contact.

Dam, A. van (2009), De kunst van het falen. Hoe je door effectief leren succesvol kunt presteren, Amsterdam: Ambo.

Derks, W. (2003), Een leefregel voor beginners, Tielt: Lannoo.

Grün, A. (2010), Benedictijnse regels voor een gelukkig leven, Baarn: Forte Uitgevers BV.

Halík, T. (2016), Geduld met God. Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven, Zoetermeer: Uitgeverij Boekencentrum.

Ouaknin, M. (2001), De tien geboden, Amsterdam: Uitgeverij Boom.

Rossum, C. van (2014), Kwetsbaarheid is kracht. Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies, Rotterdam: Loopbaanparadox, in eigen beheer.

Rossum, C. van, ‘Angst is niet iets om bang voor te zijn’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 4, pp. 55-58.

Rossum, C. van, ‘Verbinding creëren door te luisteren’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 3, pp. 80-83.

Rossum, C. van, ‘Gezond en duurzaam werken – een leerproces voor werkgever en werknemer!’, in: CoachLink Magazine 2016, nr. 5, pp. 56-59.

Rossum, C. van, ‘Leidinggeven aan gezond en duurzaam werken’ in: CoachLink Magazine 2016, nr. 6, pp. 70-73.

Sinek, S. (2016), Begin bij het waarom. De gouden cirkel van ondernemen, Amsterdam: Uitgeverij Business Contact.

Whitworth, L., H. Kimsey-House & Ph. Sandahl (2007), Co-Actief Coachen. Nieuwe vaardigheden voor professioneel en persoonlijk coachen, Zaltbommel: Thema.[/toggle]

Over het blog

De missie van Loopbaanparadox is: “Kwetsbaarheid is kracht! Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies”. Het blog draagt in dit kader kennis, inspiratie en deskundigheid over en verschijnt wekelijks.

De foto’s zijn van fotograaf Marcel Sjoers (www.marcelsjoers.nl). Ze zijn te bestellen via marcel@marcelsjoers.nl. Het blog is geschreven door Cora van Rossum (www.loopbaanparadox.nl) en staat onder redactie van Marleen Schoonderwoerd (http://www.linkedin.com/in/marleenschoonderwoerd).

Wanneer door dit blog persoonlijke dilemma’s boven komen, is het altijd mogelijk om hierover te mailen (cora@loopbaanparadox.nl). Gratis!

Cora van Rossum – www.loopbaanparadox.nl –2-4-2018