Doelstellingen van de serie Karakter en Beverburchten
Meer weten over de doelstellingen van deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]
‘Stilte staat tegenover zelfzucht en gebed tegenover grootspraak.’ Dat is een heel korte samenvatting van wijze woorden die ik las bij Abraham Heschel, een joodse filosoof, en die alles te maken hebben met karaktervorming, het onderwerp van deze blogserie.
Karaktervorming gebeurt daar waar jij je laat veranderen aan het leven. Deze verandering ontstaat waar jij je verhoudt tot ‘het anders’ in jezelf, in de ander en het andere. Tot dat wat we snappen, kunnen we ons gemakkelijk verhouden. In het leven komen we echter voortdurend zaken tegen in onszelf, in de ander en in het andere die we helemaal niet goed snappen. De neiging die dan automatisch ontstaat, is om in afweer te stappen, een oordeel te vellen of onze ogen te sluiten. En juist wanneer we dat niet doen en ons verhouden tot ‘het anders’ waarmee we geconfronteerd worden, ontstaat karaktervorming.
De stilte schept ruimte voor de confrontatie met het andere. In de stilte stopt de gerichtheid op alleen onszelf. In de stilte komt de grootspraak tot zwijgen. In de stilte vallen het (ant)woord en het weten weg. Dan kunnen we op andere gedachten komen. De stilte schept ruimte voor karaktervorming.
Ik zoek zelf een aantal keren per jaar een week(end) de stilte om zo de grote woorden om en in mijzelf weer even kwijt te raken. Te komen bij niet-weten. Ook mijn eigen angst en onzekerheid onder ogen te zien, die meestal oorzaken zijn van grootspraak. En zo nieuwe gedachten op te kunnen laten komen. Deze manier van leven helpt mij om te oefenen, zodat ik mijn karakter in kleine stappen kan vormen. Een levensproces.
Een andere vorm om tot stilte én karaktervorming te komen, is bewust reflecteren. Bijvoorbeeld in de vorm van een dag- of logboek. Hoe reageerde ik in deze (werk)situatie? Zou dit anders kunnen? Hoe wil ik mij ontwikkelen? Wat staat mij daarbij in de weg? Wat is mijn kracht?
Nog een manier om je karakter te vormen, is door middel van een intervisiegroep. Een intervisiegroep kan je helpen om je eigen dilemma’s, ontwikkelpunten en vragen met anderen onder woorden te brengen en anderen de gelegenheid te geven je een spiegel voor te houden.
Een persoonlijk voorbeeld. Ik heb een eigen bedrijf. Dat betekent dat ik behalve concrete prestatiedoelen (bijvoorbeeld: ik wil dan en dan een workshop hebben ontwikkeld) ook oefen- en ontwikkeldoelen stel. Ik ben iemand met veel visie. Omdat ik behoorlijk introvert ben en eigenlijk ook best verlegen, breng ik die visie niet zo makkelijk voor de bühne. Mijn oefen- en ontwikkeldoel is dat ik mijn visie zo verwoord dat ik anderen ermee help om zich te ontwikkelen en zo mijzelf zichtbaar maak met mijn visie. Dit gaat over karaktervorming. Dan gaat het over mijn eigen dilemma’s onder ogen zien en daarmee dealen. Stilte, intervisie, supervisie en goede collegiale contacten helpen mij om met mijn dilemma’s te dealen.
Ik zie het leven als een speelveld waarop allerlei toestellen staan die ik mag ontdekken, verkennen, ermee oefenen en zo mijzelf ontwikkelen. Dat helpt me om niet teleurgesteld te raken over al die dingen waar ik niet tevreden over ben, die niet gelukt zijn en die ik niet gehaald heb. Ik mag oefenen. Ik mag spelen.
Karaktervorming kan alleen plaatsvinden wanneer we tot stilte en tot stilstand komen, sprakeloos en ant-woord-loos durven worden en zo andere gedachten toelaten. In de komende blogs beschrijf ik twintig eigenschappen of elementen die bijdragen aan karaktervorming. Deze eigenschappen of elementen keren terug in de parabels over de familie Bever die ook deel uitmaken van deze blogserie.
Ik hoop dat de blogs en parabels je helpen om tot stilstand te komen en zo in kleine stappen je eigen karakter te vormen![/toggle]
11b. Keuzes
Vader Bever is op reis. Hij verblijft enkele weken in een ander vennengebied om zich op de hoogte te stellen van technieken die ze daar gebruiken in een andere vegetatie.
Vlak voor zijn vertrek is er een overleg geweest met alle Beverkinderen. Vader Bever heeft daarin aangegeven dat hij over enige tijd wil stoppen met zijn rol in het bedrijf. Hij weet het nog niet zeker, maar hij merkt wel dat hij ouder wordt. Hij wil niet dat een beslissing als een verrassing komt, dus bereidt hij dit mogelijke besluit voor.
Zijn reis doet hem goed. Hij neemt even afstand van de beslommeringen van Familiebedrijf Bever. Ook doet hij nieuwe ideeën op. Doordat de vegetatie in het vennengebied dat hij bezoekt zo anders is, zijn er ook heel andere civiele oplossingen in gebruik. Dat inspireert hem. Hij is al druk aan het nadenken hoe hij deze oplossingen kan vertalen naar nieuwe mogelijkheden voor zijn eigen bedrijf.
Maar er gebeurt iets belangrijkers.
Hij raakt in gesprek met de oudste Bever van een ander familiebedrijf. Deze Bever had – in tegenstelling tot wat gebruikelijk was – nog de volledige verantwoordelijkheid over het gehele bedrijf. Dit verbaast vader Bever. Hoe doet deze ‘oude’ Bever dat? En wát doet hij dan precies? Heeft hij daar nog de energie voor? Hoe fikst hij het?
De oude Bever vertelt.
Een van zijn zonen heeft de zakelijke leiding over het bedrijf overgenomen. Hij wordt als ‘oude van dagen’ bij alle beslissingen nog altijd geconsulteerd en zijn stem is beslissend. Dat gebeurde ook toen een deel van het bedrijf verkocht zou worden. De verschillen binnen het geheel van het bedrijf waren te groot geworden. De focus was verwaterd. Daardoor hadden de klanten onvoldoende helder waar het bedrijf precies voor stond. Dit leverde verwarring op. De familie besloot dat er een bedrijfsonderdeel verkocht moest worden om de focus weer terug te brengen.
Er waren twee onderdelen die voor verkoop in aanmerking kwamen, het onderdeel van Bryan Bever en Bo Bever. Tussen de Beverkinderen ontstond nu gedoe. Beide broers zaten niet te wachten op de verkoop van hun deel van de maatschap. Dus ontstond er onenigheid, wat uitliep op een impasse. En zo werd Vader Bever geconsulteerd.
De ‘oude van dagen’ zwom wat rond en knaagde wat. Hij liet iedereen maar een beetje zwemmen en knagen. Het duurde en duurde. Vanbinnen voerde hij een Beveroorlog. Van buiten leek hij heel rustig en overwogen. Pas na enige tijd liet hij van zich horen. ‘Ik geef als advies om beide onderdelen te verkopen.’
Een schokgolf ging door de Beverfamilie. Dat zou een heel drastische keuze zijn met grote financiële gevolgen…
‘Alleen dan doen we recht aan zowel Bryan als Bo,’ zei Vader Bever.
Iedereen wist dat hij hiermee zowel tegen zijn eigen belang inging als tegen dat van de gehele familie en het gehele bedrijf.
Bo knaagde wat en zwom wat rond. Eerst zwom hij dichtbij. Toen steeds verder weg. Uit de woestheid van de slagen van zijn poten, was het voor iedereen wel duidelijk hoe groot zijn innerlijke worsteling was.Toen zwom hij naar Bryan. Hij legde zijn korte beverpoot op de rug van Bryan. ‘Dan kies ik ervoor om mijn bedrijfsonderdeel te verkopen. Jouw inbreng in het bedrijf is groter dan het mijne.’
Na dit verhaal ging Vader Bever geïnspireerd naar huis. Hij stelde zijn keuzes bij!
(Dit verhaal is een verwerking van Blog 11a. Authenticiteit.)
Groeivraag
Lees nog een keer Blog 11a. Authenticiteit. Hoe zou jij hier de authenticiteit van Vader Bever omschrijven? Waar zie jij in dit verhaal woorden terugkomen als ‘opeten’, ‘niet opeten’, ‘emoties’, ‘eenheid’, ‘begrenzing’? Waar raakt dit aan je eigen verhaal of leven?
Bronnen voor deze serie
Bronnen voor de serie Karakter en Beverburchten
Meer weten over de bronnen voor deze serie? Klik dan hier:[toggle title=’Toon text’]
Covey, S.R. (2007), De zeven eigenschappen van effectief leiderschap, Amsterdam/Antwerpen: Business Contact.
Dam, A. van (2009), De kunst van het falen. Hoe je door effectief leren succesvol kunt presteren, Amsterdam: Ambo.
Derks, W. (2003), Een leefregel voor beginners, Tielt: Lannoo.
Grün, A. (2010), Benedictijnse regels voor een gelukkig leven, Baarn: Forte Uitgevers BV.
Halík, T. (2016), Geduld met God. Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven, Zoetermeer: Uitgeverij Boekencentrum.
Ouaknin, M. (2001), De tien geboden, Amsterdam: Uitgeverij Boom.
Rossum, C. van (2014), Kwetsbaarheid is kracht. Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies, Rotterdam: Loopbaanparadox, in eigen beheer.
Rossum, C. van, ‘Angst is niet iets om bang voor te zijn’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 4, pp. 55-58.
Rossum, C. van, ‘Verbinding creëren door te luisteren’, in: CoachLink Magazine 2015, nr. 3, pp. 80-83.
Rossum, C. van, ‘Gezond en duurzaam werken – een leerproces voor werkgever en werknemer!’, in: CoachLink Magazine 2016, nr. 5, pp. 56-59.
Rossum, C. van, ‘Leidinggeven aan gezond en duurzaam werken’ in: CoachLink Magazine 2016, nr. 6, pp. 70-73.
Sinek, S. (2016), Begin bij het waarom. De gouden cirkel van ondernemen, Amsterdam: Uitgeverij Business Contact.
Whitworth, L., H. Kimsey-House & Ph. Sandahl (2007), Co-Actief Coachen. Nieuwe vaardigheden voor professioneel en persoonlijk coachen, Zaltbommel: Thema.[/toggle]
Over het blog
De missie van Loopbaanparadox is: “Kwetsbaarheid is kracht! Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies”. Het blog draagt in dit kader kennis, inspiratie en deskundigheid over en verschijnt wekelijks.
De foto’s zijn van fotograaf Marcel Sjoers (www.marcelsjoers.nl). Ze zijn te bestellen via marcel@marcelsjoers.nl. Het blog is geschreven door Cora van Rossum (www.loopbaanparadox.nl) en staat onder redactie van Marleen Schoonderwoerd (http://www.linkedin.com/in/marleenschoonderwoerd).
Wanneer door dit blog persoonlijke dilemma’s boven komen, is het altijd mogelijk om hierover te mailen (cora@loopbaanparadox.nl). Gratis!
Cora van Rossum – www.loopbaanparadox.nl –1-5-2018